Chiny to z naszej perspektywy odległy kraj na końcu świata. Żeby tam dotrzeć trzeba lecieć ponad 10 godzin. Na miejscu czeka nas fascynujący świat orientu, który już na pierwszy rzut oka różni się od naszego. Zamiast liter – są znaki, zamiast kościołów – malownicze, kolorowe świątynie, jedzenia nie podaje się na talerzu, trudno też znaleźć sztućce i czarną herbatę.
Ten odległy kraj przybliżyła klasie IA mama jednej z uczennic – p. Kamila, która
z wykształcenia jest sinologiem. Dzieci miały możliwość poznać pochodzenie znaków chińskich, spróbować zgadnąć ich znaczenie, a także sprawdziły swoje umiejętności posługiwania się pałeczkami. Degustowały chińskie słodkości. Z wielkim entuzjazmem słuchały o zwyczajach Chińskiego Nowego Roku oraz obejrzały taniec lwów. Na zakończenie pierwszoklasiści nauczyli mówić się po chińsku – zaijian (再见), co znaczy do zobaczenia i mamy nadzieję, że tak właśnie będzie, bo o Chinach można opowiadać godzinami.

Dziękujemy p. Kamili za przybycie, interesujące zajęcia i poświęcony czas.

Renata Sosulska